Tastzin

• Alleen als ik de natuur genadeloos
  de maat neem laat zij zich zien
  als beste over een miljard van zonnen-
  stelsels, dagen, overlevingszin.
  
  De krekelharen die ik simuleer
  uit polymeer, in banden gelegd
  op een flexibel membraan,
  ben ik razend te evenaren.
  
  De krekel snapt de spin
  die sluipt; de beweging uit de lucht,
  ruikt hij gevaar. Tasttalent
  zoveel meer dan ik met mijn zin.
  
  Voor biomimiek kent hij
  geen maat, intimideert mij:
  één haar activeert hij,
  tegelijk een hele rij.
  
  Kan ik de speling van de lucht
  detecteren, individu en ensemble
  combineren, ben ik pas weer
  een stap dichterbij.