maandag 9 mei 2016

Lorelei

Een walkind was ze,
hoog postgevat kamde ze
keer op keer het gulden haar
langs haar gehavende rug

vol ongeduld van de rots
zich los te zingen - een vlies
klonk haar nog vast – orakelde
ze zevenvoudige echo’s

sinister ijl, ratelvlug volleerd
repeteerden haar natuurtonen
over de Rijn, de grijze Rijn,
duizenden twinkelingen

beschenen haar veulenbenen
gevoileerd, tot een bries adem
blies in een eerste ader

haar voet in de mist
schrikkerig water voorproefde,
met dat de schipper het wist.

woensdag 15 januari 2014

Digitale revolutie

Die ambtenaar waggelde als een pinguïn
van de ene naar de andere klant,
schreef zijn corrumperende verkeersbonnen,
wreef de hand over zijn kweepeerbuik.
Een sniper met een camera heeft hem
voor het hele volk afgepeld.

Jij en ik namen dezelfde wagon,
onderscheidden goed van slecht;
separeerden links en rechts,
struikelden nooit. Toen nog samen.

We berichtten tegen Bashar,
ontnamen hem zijn sporen,
bezongen onze schone queeste;
de zinnen langer, het ritme gonsde,
de camera’s lichtten.
Op het plein ontplofte een geest. 

Neem jij nu de revolutie waar en,
adopteer hem. Kom (hashtag) dans met mij.
Denk aan die miljoenen tweets
de eerste dagen in Turkije.
Vraag het anders de Bulgaren.

Zij zitten in de maag met hun pinguïn
- die verroert zich eenvoudigweg niet meer  -
fietsen elke dag met het kind achterop
voor een uurtje naar het plein: snipen,
zuigen, de camera’s in de aanslag.

Het schilmes blinkt. Laat je niet verleiden tot steken.
Dan rest niets dan elke dag uit je grot komen;
de wereld deelgenoot maken van jouw cartoon,
met gevaar een toekomst vol vrede tekenen.


woensdag 8 mei 2013

Tastzin


  • Alleen als ik de natuur genadeloos
    de maat neem laat zij zich zien
    als beste over een miljard van zonnen-
    stelsels, dagen, overlevingszin.

    De krekelharen die ik simuleer
    uit polymeer, in banden gelegd
    op een flexibel membraan,
    ben ik razend te evenaren.

    De krekel snapt de spin
    die sluipt; de beweging uit de lucht,
    ruikt hij gevaar. Tasttalent
    zoveel meer dan ik met mijn zin.

    Voor biomimiek kent hij
    geen maat, intimideert mij:
    één haar activeert hij,
    tegelijk een hele rij.

    Kan ik de speling van de lucht
    detecteren, individu en ensemble
    combineren, ben ik pas weer
    een stap dichterbij.

vrijdag 15 februari 2013

Abrahams droom


Een onderdeel van het hart
dat voelbare warmte
beweegt, of soms een fantoom
de ruimte laat.

Een contactlens breidt uit
onzichtbaar als kunstmatige
intelligentie - een fiets
voor het brein.

Iedere dag de versmelting
met techniek van een hogere
orde, intussen gewend aan
verandering, sneller iedere dag.

Het verlangen naar weer nieuw
leven, verkregen door
meervoudige menselijke
aanraking, is ouder nu.

Abraham lacht niet langer,
hij droomt zonder gêne
in de tegenwoordige tijd
van de daadkracht der dingen.

Dat hij het ene mes
van hogerhand zal heffen,
het vlees niet snijdt,
water doet vloeien,
de rots wel splijt.

maandag 24 september 2012

Schemerdal

(Naar: Dream Valley, William Blake)


Kom herinnering, laat je wijs horen.
Als de wind jouw blije noten draagt,
waag ik mij op de stroom waar
verliefden in elkaar opgaan,
en vissen met schijnbaar gemak
de waterspiegel doorklieven.

Drinken zal ik uit die heldere stroom,
glasvinken horen zingen.
De godganse dag zal ik daar liggen
dromen. En als het avond wordt, zal ik
naar die betoverende plekken gaan,
door het schemerdal lopen  
met stille weemoed. 

donderdag 3 mei 2012

Kleur ieder seizoen

Op de UT ben ik geen nummer,
staat de deur gastvrij open, ontspannen,
voor gratis advies.
Kies ik eigengereide plannen.

Studeren tussen de bedrijven
genieten van alles, instantaan.
Het leven begint,
al die jaren van voren af aan.

Op loopafstand van elkaar: cultuur
sport, festival, collegezaal,
train de Batavieren,
dorst te lessen in het vestinglokaal.

In de Vrijhof theatersport, toon
zelf initiatief.
Ontmoet ik een muze of
in een onbewaakt moment m’n lief?
--
Refrein:

Vóór het leven
in het groot,
in het campusgroen
kleur ik ieder seizoen.
 --
Bridge:

Al is m’n hersenkwab
nog niet volgroeid,
nooit was ik zo geprikkeld
tot het uiterste gedreven,
aan het leven en beter weten
overgegeven.
--