Lente

Witruimtes, de blanco zijden

waarop onze breedband dromen

draaien, zonder heldere ontvanger.

Over een boodschap maar te zwijgen.

Luisterend tot ver onder het ruisniveau,

hoor ik op de volle maan

geen woorden maar signaaltonen,

die ik met zekerheid kan onderscheiden,

als de aarde spreekt.

Liefst breide ik

een groot rood hart voor jou,

of vrijde iets

ontegenzegbaars.